معین

مجید نوجوانی اهل کرمان است، او پدر و مادر خود را از دست داده و با بی بی، مادر بزرگش زندگی می کند. آنان با حقوق باز نشستگی پدر بزرگ روزگار می گذرانند ولی بی بی با بافتن ژاکت و فروش آن ها و مجید با کار در نانوایی در بعد از ظهرها و ایام تابستان کمک خرج خانه هستند…

موشو، پس از مرگ پدر، به شغل مورد علاقه‌اش یعنی نواختن تنبک پدر روی می‌آورد و از این که در خیابان‌ها برای مردم تنبک بنوازد و امرار معاش کند لذت می‌برد ولی همه این کار را نوعی گدایی می‌دانند. تمام داستان زندگی او شرح این عشق وافر به نوازندگی و پایداری او در این راه است.