مجید ذاکری

به روز و روزگاری که جنگ ایران و توران از نو آغاز شده بود، مهتری بود و گله‌ای اسب داشت. او در میان اسبانش، اسبی به نام رخش داشت. مادر رخش، مادیان تنومند و ورزیده‌ای بود و لحظه‌ای از رخش دور نمی‌شد. هرکس به رخش نزدیک می‌شد…