حسادت

قصه‌های رنگی همیشه قشنگ هستند. مخصوصا اگه بتوانید با چشم بسته داخل شهر نقاشی‌ها رفته و از نزدیک مداد رنگی‌ها را موقع نقاشی کردن ببینید. اما کمی صبر کنید. در این داستان مداد زرد کمی خودخواه هست. به همه‌ی دوست‌هایش و بقیه‌ی مداد رنگی‌ها می‌گوید که سلطان رنگ‌هاست و همه‌ی بچه‌ها دوست دارند از زرد استفاده کنند. نقاش کوچولو که شروع می‌کند نقاشی کردن، از رنگ زرد شروع می‌کند و خلاصه بعد از اینکه گندمزار و خورشید طلایی قشنگی را می‌کشد، تنها چند گل کوچک با مدادهای سبز و آبی و قرمز می‌کشد و نقاشی تمام می‌شود. وای، خدای من. پس مداد سیاه چی؟ مداد سیاه خیلی ناراحت بود. نقاش کوچولو از آن استفاده نکرده بود. اما شاید باید برویم داخل نقاشی. بیایید نزدیک‌تر. بله درست حدس زدید. با هم می‌خواهیم برویم داخل نقاشی و ببینیم که بالاخره از رنگ سیاه استفاده می‌شود یا خیر. 

در این داستان وقتی وارد نقاشی می‌شویم، با منظره‌ای زیبا مواجه خواهیم شد. باد ملایمی به صورتمان می‌خورد. کم‌کم هوا گرم می‌شود. داخل نقاشی نمی‌توانیم به خورشید مستقیم نگاه کنیم. کمی که می‌گذرد، با چشم بسته،‌ می‌بینیم که نقاش کوچولو چه‌طور ابر می‌کشد و باران می‌بارد.

در زیر می‌توانید قسمت‌هایی از داستان را بشنوید.