اشوزدنگهه

در اوستا در بندهای ۷۲ تا ۷۴ آبان یَشت، سخن از نام اَشوَزدَنگهِه آمده که از پارسایان بوده و با تورانیان می‌جنگیده است. فرشته آناهیتا نیز آنها را بر تورانیان چیره می‌سازد و به روانش درود فرستاده شده‌است.
“اَشَ وَز دَن گَ هَه” به زبان کهن ایرانی، یعنی: درست کردار، آنکه در راه راست پایدار است… و جوینده ی راه حق.
این نام در دوره ساسانیان بصورت “اَشوَزد” نیز تلفظ می شده و امروزه ما آن را به صورت “اَشوَزدَنگهِه” Ash Vaz dang Heh تلفظ می کنیم.

اشوزدنگهه ابر مرد ایرانی شش هزار ساله‌ای است که در سیلک کاشان جاودانه (دراز عمر) می‌شود؛ سراسر تاریخ ایران را می‌پیماید و اکنون نیز به صورتی گمنام در تهران زندگی می‌کند. تمامی گمشده‌های تاریخ ایران و منطقه نزد اوست و او با بسیاری از بزرگان و مشاهیر تاریخ ایران روبرو یا آشنا می‌شود. اشوزدنگهه شخصیتی بسیار پیچیده، ریشه دار، نیرومند و تأثیرگذار است.

“اَشَ وَز دَن گَ هَه” به زبان کهن ایرانی، یعنی: درست کردار، آنکه در راه راست پایدار است… و جویندهٔ راه حق.

این نام در دوره ساسانیان به صورت “اَشوَزد” نیز تلفظ می‌شده و امروزه ما آن را به صورت “اَشوَزدَنگهِه” Ash Vaz dang Heh تلفظ می‌کنیم.