۱۲ سال به بالا

در میان برهوتی بادگیر، پر از خرت و پرت های فلزی دور ریخته شده، پیرمردی غمگین و تنها زندگی می کند، او با وجود فضای غمبار دور و برش هر شب خواب جنگلی زنده و پرنشاط را می بیند، سرشار از پرندگان و جانوران. یک روز در میان آت و آشغال ها به چراغ شکسته ای برمی خورد که به یک گل شباهت دارد و از آنجا اندیشه ای در ذهنش می روید…

دیگر گونه می‌نماید جهان،از دید هریک از ما گوریل‌ها را،پهناور است جهان،جنگل‌های سبزفام شیرها را علفزاری ست،بی‌پایان،جهان
پلنگان سپید،جهان را به سان یک کوهِ نره غول می‌بیند
دیگر گونه می‌نماید جهان، شاید
از دید هریک از ما، اما
ما انبازان تنها یک زمینیم.