«عاشق شدن پری دریایی به روایت آب» عنوان کتابی است که محمدرضا یوسفی با الهام گرفتن از فولکلورهای عاشقانه، آن را نوشته است.
محمدرضا یوسفی نویسنده و نظریهپرداز حوزه ادبیات کودک و نوجوان است که تاکنون بیش از دویست اثر داستانی برای کودکان و نوجوانان منتشر کرده. او در سال ۲۰۰۰ نامزد جایزهی هانس کریستین آندرسن، جایزه جهانی ادبیات کودک شده است.
فولکلورهای عاشقانه، داستان عشقهایی است که در سرزمینهای مختلف ایران زمین، در میان مردم بومی آن مناطق معروف بوده اند. اما محمدرضا یوسفی روایت تازهای را از این عشقها خلق کرده است.
قصههای عاشقانه کهن، از عشقهایی جاودانه سخن میگویند. از آن لحظهها که گویا انسان در آغاز هستی و جهان است و با عشق متولد میشود.
عشقها از سادگی و اخلاصی پاک و ژرف سخن میگویند که باور کردن آنها خِردی مهربانانه و عاطفهای لطیف را میطلبد. اگر عشق واقعیست، از جهانی غیرواقعی سخن میگوید و اگر عشقی غیرواقعیست، به جهانی آرمانی نظر دارد. رویش انسان اینگونه با عشق آغاز میشود و با آن به فرداها مینگرد.
نشر پیدایش این کتاب را از مجموعه عاشقان ناشناس (قصههای عاشقانه عامیانه) برای نوجوانان منتشر کرده است.
از پشت جلد کتاب «عاشق شدن پری دریایی به روایت آب»:
مندو ماهیگیر و صیاد مروارید است. او یکه و تنها به دریا میرود تا شاید پری دریایی را ببیند. یک روز عاقبت او را میبیند و هر دو به هم دل میبازند. ولی عشق آدم و پریها، در سرزمین آنان ممنوع است. پری و مندو چارهای جز فرار ندارند اما پریان بالاخره آنها را پیدا میکنند و پری را مجبور میکنند به سرزمینشان بازگردد اما این پایان عشق آنان نیست. مندو باید هر طور شده خود را به پری دریایی برساند.
گزیدهای از کتاب «عاشق شدن پری دریایی به روایت آب»:
دریا، آشوب بود و سری آرام نداشت و انگار هزارهزار تا از ماهیهایش صید شده باشند با موجهای بلند و غضبناک، بر سر و رویش میکوبید و های های میکرد. مرغهای دریایی، هیاهوکنان، بالهای بلند و سفیدشان را به موجها میکشیدند تا دل دریا را رام و آرام کنند. موجها، کف به دهان، سراسیمه تا ساحل میآمدند و روی صدفها سر میگذاشتند و به خواب ماسهها میرفتند.
تا بهحال دیدگاهی ثبت نشده است.