در انبار موجود نمی باشد
وقتی به حق خودم نمی‌رسم… از اتاق بیرون می‌روم… در را محکم به هم می‌کوبم… عصبانی می‌شوم و از پله‌ها بالا می‌روم. خواهر بزرگترم کفش‌های ورزشی نو دارد؛ ولی من ندارم… برای همین، احساس می‌کنم به من ظلم شده است.
| وزن | 70 g |
|---|---|
| ابعاد | 21 × 16.6 × 0.1 cm |
| ناشر چاپی | |
| نویسنده | |
| مترجم | |
| تصویرگر |
«من به حق خودم نمی‌رسم» از مجموعه ۱۲ جلدی احساس‌های تو است.
مجموعه کتاب‌های «احساس‌های تو» بعضی از مهم‌ترین احساس‌ها، هیجان‌ها و رفتارهای دوره کودکی را به گونه‌ای تصویری و با استفاده از بیانی روان و جذاب بررسی می‌کند. این کتاب‌ها بر اساس نظرات و دیدگاه‌های روان‌شناسان، متخصصان تعلیم و تربیت، تدوین و تصویرسازی شده‌اند.
وقتی به حق خودم نمی‌رسم … مثل زنبوری می‌شوم که نمی‌تواند به گلی که دوستش دارد برسد…
مثل گربه‌ای می‌شوم که پشت میله‌های قفس گیر افتاده …
یکی از شبهای سرد زمستان است و پیشی کوچولو جایی ندارد که بخوابد. او آرام و بیصدا وارد خانهای میشود و جای گرم و نرم و راحتی پیدا می‌کند. اما خیلی زود سر و کلهی صاحب جا پیدا میشود…
روز جمعه بود که شنگبان، من و تدی را به موزه برد. موزه بهترین جای دنیاست! ما یک اسکلت گندهی دایناسور دیدیم و با پسر عموی تدی ملاقات کردیم. بعد هم نقاشیهای قدیمی را تماشا کردیم که تاریخشان به قبل از اختراع مدادشمعی برمیگشت.
ریکی پسر ۱۰-۱۲ ساله ای است که به نظر همکلاسی هایش کمی عجیب وغریب است. حتی مادرش هم این طور فکر می کند. او خیلی دوست دارد معروف باشد ولی در هیچ چیز مهارتی ندارد؛ نه در ریاضی، نه فوتبال، نه دوچرخه سواری نه خیلی کارهای دیگر که معمولا برای پسرها مثل آب خوردن است. ریکی فکر می کند تنها مهارتی که دارد پخمه بودن است. او حتی از ظاهر خود هم راضی نیست.
خانم آرمیتاژ داشت بیرون از خانه دوچرخهسواری میکرد. سگ او، بریک اسپیر، هم کنارش میدوید. یک جوجه تیغی از عرض جاده رد میشد. خانم آرمیتاژ زنگ دوچرخهاش را به صدا درآورد: درینگ! درینگ!
تا به‌حال دیدگاهی ثبت نشده است.