رزا اسلام پور

کودک از نقاش می‌خواهد یک ستاره بکشد، پس از کشیدن آن، ستاره از او می‌خواهد یک خورشید بکشد. خورشید به درخت و درخت به انسان – یک زن و مرد – و داستان ادامه پیدا می‌کند و دوباره به ستاره می‌رسد. در این دایره زندگی هر کدام نیاز دیگری را برآورده می‌کند و در مجموع دنیا و جهان هستی و موجودات آن را می‌سازد. نقاش هم در چرخه زندگی بزرگ می‌شود تا به پیری می‌رسد و سرانجام با کشیدن ستاره خودش هم به آسمان می‌رود.